De beslommeringen van een pelgrim

Lieve allemaal,

 

Hartelijk dank voor jullie leuke, lieve berichten. Het is erg fijn als je onderweg bent en post krijgt van het thuisfront.

Ik heb iedereen die mij lief is in een gezamenlijk bestand gezet, maar nu blijkt dat sommige mensen, zoals de 2 Elsjes, helemaal geen bericht hebben gehad. dat is heel vreemd, want jullie staan ook op die lijst natuurlijk. Maar ja, het blijft Spanje en dat is anders dan ons geregelde landje, zelfs wat internet betreft.

 

Wat de camino betreft¨: die vordert gestaag. Ik heb op een kleine blaar na door een vouwtje inmijn sok, geen lichamelijke klachten, gelukkig. Maar... mijn slaapproblemen spelen hier wel erg op. En dat kan ook niet anders als je op de gekste plekken slaapt en vmet veel mensen op een zaal ligt. Sommige herbergen zijn heel luxe, zolas die keer dat ik met 1 meisje/jongen (daar kwam ik niet uit) op een kamer sliep. De andere nacht sliep ik in een Middeleeuws hospitaal op een dun matrasje op de grond. Naast mij lag een Koriaanse Braziliaan uit Parijs(ja echt) die midden in de nacht zijn snoertje van zijn telefoon achter mijn hoofd in het stopcontact had gestopt. Op een gegevnmoment bij een draaiing zat dat snoertje in mijn nek. Afgelopen nacht sliep ik in een wel zeer  Spartaanse herberg. Ik had het idee in een koeienstal te liggen want ´s nachts lag werkelijk iedereen te snurken, te blazen en te loeien. Het raam mocht niet open, want men vond het te koud, dus de dampen hingen boven de bedden.

Maar ik had nog geluk, want mijn kennissen kwamen later en moesten naar de steenkoude sportzaal. En die zag er wel heel anders uit dan een Nederlandse hal met alle comfort. De mensen lagen met hun jack aan in bed.

 

Een paar dagen geleden was het vreselijk koud en bovendien kwam bij Belorado de regen met bakken uit de lucht. Maar hee, daar stond een bus op me te wachten!! Ik erin en meegereden naar Burgos. Onderweg stapten er vele andere pelgrims in, ja, er zijn grenzen aan je uithoudingsvermogen. In Burgos slpliep ik heel luxe in de herberg van de Emmausgangers. We werden heerlijk verzorgd door een lekenzuster, met maaltijd en ontbijt. Na nog enkele koude dagen kwam vandaag de zon weer terug. Als reptielen koesterden we ons in de zon. Vandaag ook weer een mooie tocht gemaakt. Een stukje meseta. Toch liep ik niet helemaal relaxt: de camino wordt momenteel heel druk belopen en er zijn daar veel toeristische groepen bij die hun bagage laten bezorgen bij een herberg en zelf een klein stukje lopen. Vooraf worden de herbergen al besproken en als dan de vermoeide, echte pelgrim aankomt treft hij regelmatig bordjes met Completo. je bent dus wel genoodzaakt vroeg te stoppen met lopen. Ik vertrok vanochtend om 7 uur en na 5 uur lopen nam ik maar het laatste bed dat nog over was in de 1e herberg die ik tegenkwam in Castrojeriz. Daar heeft de hospitalero zich ontfermd over mijn was, want wassen ging niet met die regen en kou.

 

Nou, dat zijn zo de beslommeringen van een pelgrim. Jullie horen nog van mij.

Lieve groet,

 

Anne